Sokaklar benim için bir valizden ibaretti. İçinde çeşitli bölmeleri olan bir valiz. Tam on gece için on ayrı bölme. Sokaklarla birlikte her yere gidiyordum. Ev bu işe yarıyordu. Bir eve girince sokaklar dışarıda kalıyordu, valiz gibi. Bir ev bulduğumuzda valizlerimizi unuturuz. Onları boşaltır boşaltmaz bir köşede tozlanmaya bırakırız. Tozlar valizlerin göz yaşlarıdır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder