Didem Madak / Ah'lar Ağacı

"Yapıştırsam da parçalarını hayatımın
Su sızdırıyordu çatlaklarından"

"Olmayan çayları,
Olmayan fincanlardan içerken.
Olmayan kapıları açardık,
Olmayan ziller çaldığında."

"Bir zamanlar kendimi
Bulunmaz hint kumaşı sanmıştım
Kaç metredir benim yokluğum ?
Benden daha çok var sanmıştım.
Benim yokluğumdan dünyaya
Bir elbise çıkar sanmıştım."

"Ne çok dikenin vardı Tanrım!
Ne çok isterdim,
Sana sarılamazdım."

"Mesela o zamanlar
Mutsuz olduğunda insanlar
Yok olurmuş bazı dakikalar."

"Vasiyetimdir:
Dalgınlığınıza gelmek istiyorum
Ve kaybolmak o dalgınlıkta."

"Başka bir şey istemem
Artık beyazlaşan üç-beş tel saçıma,
Hesabımı tam vermekten başka."

"Ya siz,
Nasıl bilirdiniz çocukluğunuzu ey cemaat?
Nasıldı
Öldürdüğünüz birinin cenaze namazını kılmak?"

"Hayattan söz edilirdi,
Zor denirdi,
Ve ardından susulurdu mutlaka."

"Ama yazgısını yaldızlı çokomel kağıtları gibi,
Tırnaklarıyla düzeltemiyor insan."

"Fırtına çıktı sonra,
Yaşadığını anladı kalbim,
Böyle yaşanamaz derdi
Bir başkası olsa."

"Kağıttan gemiler yaptım kalbimden
Ki hiçbiri karşıya ulaşmazdı.
Aşk diyorsunuz,
Limanı olanın aşkı olmaz ki bayım!"

"Saydım, insanın doksan dokuz tane yalnızlığı vardı.
Aşk diyorsunuz ya
Ben istemenin Allah'ını bilirim bayım!"

"İnsan kaybolmayı ister mi?
Ben işte istedim bayım.
Uzaklara gittim
Uzaklar sana gelmez, sen uzaklara gidersin
Uzaklar seni ister, bak uzaklarda aşktan anlar bayım!"

"Şimdi bana yalnızca dertli türkülere duyduğum karşılıksız aşk kaldı."

"Benim için hayat,
Kalbi kalpazanlıktan kırk sene yatmış çıkmış bir adamdı."

"Gece açılıp gündüz kapanan bir parantezdim,
Sözler vardı içimde işe yaramayan."

"Heceleme beni artık Allah'ım
Bırak okunaksız kalayım."

"Biliyorsun ölüm, mavi boş bir kafestir çoğu zaman
Acıyı hangi dile tercüme etsek şimdi yalan olur pollyanna"

"Neden her aşk
Bir kadının cenazesini kaldırır mutlaka."

"Annemin temizlik günleri gibiyim
Yorgun, solgun ve beyaz."

"Ölürüz belki ikimiz de ucuz bir aşk romanının sonunda."

"Konuşma, konuşmak istemezsen
Ben konuşurum tavanda koşuşan ışıklarla
Hep aynı şeyi söylerim
Beni anla.."

"Geçti gitti ömrüm iklimden iklime
Yuva yaptım kaç paket cigaranın bacasında
Yorgunum, kahvem çamur gibi
Batmaya da razıyım, artık beni anla
Yeter ki sen beni
Hiç yazamayacağım bir romanın kollarına atma."